Edukira joan

Eva García Magriñá

Wikipedia, Entziklopedia askea
Eva García Magriñá
Bizitza
JaiotzaDonostia, 1966 (57/58 urte)
Herrialdea Gipuzkoa, Euskal Herria
BizilekuaOrio
Hezkuntza
HeziketaEuskal Herriko Unibertsitatea
Hizkuntzakgaztelania
euskara
Jarduerak
Jarduerakidazlea, ikertzailea eta hizlaria

Eva García Magriñá (Donostia, 1966) ikertzaile, idazle eta hizlaria. Gipuzkoako haur abandonatuen problematikari buruzko bi liburu idatzi ditu.[1]

Eva García Magriñák Magisteritza ikasi zuen Euskal Herriko Unibertsitatean. Ondoren, Gizarte eta Hezkuntza Eremuen Ikerketa Masterra lortu zuen, hau ere EHUn.[2]

Elkar eta Aiurriren bitartez argitaletxeen mundura hurbildu zen eta bere lehenengo ikerketak Orio eta inguruko historiari buruzkoak izan ziren.

2008an, Manuel Larramendi Kultur Bazkunak deitutako ikerketa-bekan parte hartu zuen, eta horren emaitza izan zen bere bakarkako lehen ikerlana, Fraisoroko amak, Fraisoroko haurrak (2011), euskaraz argitaratua. Fraisoroko sehaska-etxearen historiari buruzkoa.[3]

2020an, Mujeres de barro, infancias de cristal argitaratu zuen, bere bigarren liburua, kasu honetan gaztelaniaz eta Andoaingo Manuel Larramendi Kultur Elkarteak argitaratua.[4] Tabakaleran aurkeztutako lan honetan, haur abandonatuak eta haien amek jasandako gaitzespen soziala nabarmentzen da.[5]

Argitaratutako lanak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • Fraisoroko amak, Fraisoroko haurrak (2011)
  • Mujeres de barro, infancias de cristal (2020)

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. «Mujeres de barro, infancias de cristal» Fundación Kutxa.
  2. «Instituto Vasco de Criminología» Universidad del País Vasco.
  3. Alustiza Martínez, Carlos. «Nodrizas en Gipuzkoa» Enciclopedia Auñamendi.
  4. «Mujeres de barro, infancias de cristal» Sociedad Cultural Manuel Larramendi.
  5. «La sociedad aislaba a las mujeres que concebían de forma "ilegítima"» Diario Vasco.

Ikus, gainera

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]